Амьдралыг үзэх үзэл минь үргэлжийн хөдөлгөөнтэй, адал явдалтай байх ёстой мэт санадаг нь бас л өрөөсгөл ойлголт бололтой. Баярлаж байхдаа уйтгарлах нь тухайн үйл ажиллагаатай холбоотой санан, хүмүүсийн үйл хөдлөлөөс илүүтэй дотоод ертөнц рүү хэт орох нь тийм ч зөв зүйл биш санагдлаа. Урьдын амьдралын хэмнэлд тухайн агшин, тухайн дуу хөөрийн аяз дэндүү сайхан дурсамж, гуниг уйтгарыг үлдээгээд орхисон байхыг үгүйсгэхгүй, тиймээс бүх хүнд нэгэн зэрэг анхаарал хандуулж, сайхан байлгана гэдэг их хүнд даваа юм аа.
Хүн бүр өөрийн үзлээр хандаж, өөрсдийнхөөрөө аашлах юм бол энд ямар ч эмх замбараагүй болох учир хааяа ч гэсэн өөрийн хүслийг хорьж, бусдын хүсэлд цаг зав гаргах хэрэгтэй юм уу даа.
Хүн бүр өөрийн үзлээр хандаж, өөрсдийнхөөрөө аашлах юм бол энд ямар ч эмх замбараагүй болох учир хааяа ч гэсэн өөрийн хүслийг хорьж, бусдын хүсэлд цаг зав гаргах хэрэгтэй юм уу даа.
No comments:
Post a Comment