Э.Үржинханд - Сэтгэлийн ариусал

Үүрд амьдрах биш дээ би, үүрд үлдэхийг ч үл хүснэм
Үхэхэд минь гэрэлтсээр үлдэх нар сарны гайхамшгийг биширч
Өнө мөнхийн хурмаст мэт амгалангийн тэр ихэмсэглэлд
Үүрийн туяа мэт бодол юугаа тунгааж оршиюу би

Мөнх тэнгэрийн доорхи  орчлон үргэлжилсээр
Мөрөөдөл хүсэлдээ хөтлөгдөн он жилүүд урссаар
Миний л гэх бүхэн элэгдэж дуусахын цагт
Мөнөөх л амирлангуйн далайд нарны туяа мэт уусъя юу би