Чичирсэн гарыг минь атгаж
Чинэрсэн уруулыг минь үнсэж
Чинэрсэн уруулыг минь үнсэж
Чихэнд минь алтан үг орхисон
Чимээгүй үдшийн хаан минь
Одоо би чамайгаа орхихгүй
Орчлонг өөрөөр төсөөлөхгүй
Агуу мөчийг атгасан хүн
Алгаа хамаагүй дэлгэж болохгүй
Харцнаас минь үг уншиж
Хацарт минь уруулынхаа хээг үлдээж
Хардана гэдгийг сая л сурсан
Хайрын гэнэхэн боол минь
Чамдаа би хайртай
Чангахан хэлэхээс эмээнэ
Үргэсэн болжмор цээжинд дэрхийж
Үгний чинь гэгээнд зүгээ мартана
No comments:
Post a Comment