Хавар болоод бороо асгарахын сайхныг
Хачин гоё үнэр хамар цоргихын гоёыг
Хавсарга тавьж, шороо шуурөхын муухайг
Харанхуй битүү утаа униарын тортогийг
Сайхан, муухай бүгдтэй нь хамт
Санаж байдаг аа эх орон оо
Хомоол таана мангирынх нь үнэрийг
Хөл нүцгэн алхахад хөрс шорооных нь хатгадгийг
Шөнийн тэнгэрт гялалзах тоо томшгүй оддыг
Шүлэг нойрон дунд боргох нохдын хуцалтыг
Алтан наран уулсын хормой эмжин шингэхийг
Алиман саран алган дээр унасан юм шиг тод гэрэлтэхийг
Адуу малын шивтэр хаа холоос хамар цоргидгийг
Аянч улсын өөдөөс ааруул ээзгий бариад тосдогийг
Санаж байдагаа эх ороноо
Бор гэдсээ түнтийлгээд баацаг баацаг алхах үрсээсээ
Тамхилья гээд инээлдэх танил дүр төрхнүүд
Гэрийн гадаа хатааж буй дэлгэц дүүрэн цагаан идээ
Гэзгээн самнаад зогсож буй сайхан монгол эмэгтэй
Зуухан дотор асах хөх аргалын үнэр
Зуу зуун жил хойморт жаргаж буй зулын гэрэл
Санахгүй байхын аргагүй дүр зураг
Саваагүй бага насанд минь мөнхөрсөн эх орны минь хөрөгөө
Хөх хөх том аргалуудыг уралдан байж түүж
Араг савраан зодолдуулж...
Хувин хувингаар зөөсөн худгийн хүйтэн усанд
Дүрсээн толидсон балчир нас...
Эх орны минь хөдөө талд ч
Эрхэмсэг санагдах хотын гудамжинд ч
Эрдэнэс, алт юугаар ч арилжимгүй
Энхэр цээжинд минь нотод үлдсээн
Сансар хороолол, Баянгол, Сүхийн талбай, Зохиолчидын хороо
Багшийн дээд, Ленин клуб, бүгдийн минь сэтгэлд хадаастай буй...
Гоё охид, ганган залуус, хүүхдийн парк, шөнийн клуб
Жаргасан бас гунисан төрхүүд минь
Жаазтай зураг шиг сэтгэлд үлдсээн
Уншаад дуусашгүй амттай ном шиг
Ухаанд минь хоногшсон эх орон минь
Төгсгөл нь гоё кино шиг
Төгөлдөр улам өөдөө дэвжээсэй
Дөрвөн уулын дундаа шавааралдсан утаат хот минь
Дөмөгхөн өөр газар бууриан сэлгэж сэргээсэй
Ширгэсэн Сэлбийн гол минь буцаад эргэн урсаж
Мөхөх гэж буй Туул минь мөнхөрч мяралзан ирээдүйд минь үлдэж хүрээсэй..
Дандаа хар амиа бодож төрийн сэнтийд залрагчидаас
Даамай ядаж хэсэгхэн нь эх ороноо бодогсод төрөөсэй
Орчлонгийн юм бүгд өөдлөн дэвжидэг юм чинь
Одоо миний эх орон өнгөжин мандах болтугай хурай, хурай, хурай
No comments:
Post a Comment