Ананд - Хамгаалж чадах ганцхан түшиг минь та байтлаа ...

Амь болсон сэтгэл минь дотуураа хичнээн нурсан ч

Алаг дарамхан зүрхэнд минь та, бурхан болж дутдаг шүү

Алдаа, онооныхоо дэнсийг эргээд нэг харахгүй бол

Араас чинь бүдрий хүү чинь,  бүдэрчих вий дээ аав аа

Жижигхэн байхад эрхлүүлдэг хүүхэд насны жаргалыг
Жирийн өдрүүдтэй нь хамт эргүүлэн авчирахгүй юм бол
Жаахаан хүү чинь нэг л өдөр бүдрэхэд
Жүнзтэй дарсны амсар ойрхон байна аа аав минь

Цонхны цаанаас зүрхээн урсган хүлээдэг ...

Сэтгэл гэдэг цаг хугацааны эргэлтээр алхам алхмаар зөөлөрдөг бололтой, сэмэрчийнэ. Ийм амьдрал бага байгаасай.